සියළු සෝ තැවුල් සෝදා හරින
සිහින ලොව ගෙනත් මිහි මත තබන
හිත මිතුරු සාදයේ රස විඳිමි
අතින් අත පාවෙමින් තොල් සිඹ්න
පෙණ පිපී උතුරමින් ගලා යන
මධු බඳුනක් ය ජීවිතේ

නුරා නෙත් නිබඳව ම ලුහුබඳින
සුමුදු බඳ පුළුලුකුලු සලිත වන
රඟ මඬලෙ එළි ද දැල්වෙන නිවෙන
ගිගුම් දෙන සිනා හඬ ළඟ හිඳිමි
මිහිරි රස ගුලාවක සිත රැඳෙන
මී වදයක් ය ජීවිතේ

අකාලයෙ පෙති සැලී මිලින වුන
භද්‍ර යෞවන කුසුම කරින් ගෙන
ඇදෙන පෙරහැර සමග පා නගමි
සුසානයෙ බොල් පොළව තෙත් කරන
කඳුලු වැල් ඇදෙයි රූරා නයන
පිනි බිඳුවක් ය ජීවිතේ

කහ සිවර දරාගෙන උර මතින
බැති බරව බිමට යොමුවූ නෙතින
වැලි මළුවෙ සෙමින් පියවර නගන
බුදු පුතුන් දෙපා මත සිත තබමි
පරම පිවිතුරු ලෙසට මඩෙන් පිපි
සුදු නෙළුමක් ය ජීවිතේ