මතක සැමරුම් අතර සිරවී
සිටින මුත් මම තවම පේවී
නුඹ සිටී සෙල්මුවා රුව වී
නැතිද මම පිදු සෙනෙහෙ සිහිවී

එළිය ගෙනෙනට නුඹේ කුටියට
විවර වී ඇති කඩතුරාවට
අවැසි යැයි ඇඟමැලි කඩන්නට
පැවසුවාලු හමන සුළඟට

සිටින ලෙස ඇති සවිය-ශක්තිය
ගොළුව හුන් නුඹෙ කුටියෙ බිත්තිය
නුඹට මම පිදු මගේ භක්තිය
දුටු නිසා කළුගලුත් තෙත් විය