පොළොව් තලයෙන් උනාගත් රස සාරබර ඇති ආසිරී
දෙමව් මා විදු වැඩූයේ අප දයාවෙන් නිතැතින් පිරී
සදෙව් ලොව මට මෙහිම විය ඒ මවුන් මහ සෙවණක් සරී
නිමව් වී ඇත ඍතුවක් තව වසන්තයකට දොර ඇරී

හිස් අතින් විත් උස් මනස් ගෙන ඉගිල යන්නට දිරි ගෙනා
ගස් එකක් නෑරම නුඹේ බිම දෙන්නෙ අප ගැන එබැවිනා
උස් අහස් තලයෙන්ද ඔබ්බට ඇඳෙන ගී අපෙ පැබඳෙනා
සෙස් ලොවින් අභිවන්දනා ලබනේය විදුමව් වාසනා

ලෙයින් නොව ආදරෙන් බැඳි මා සොයුරියන් සමඟින් දිනා
නෙකින් නෙක හැකි සෑම දස්කම් විදු මවුන් ළඟ පාමිනා
මෙයින් යැයි පෙන්වන්න හැකි එක හිස්තැනක් වත් නොමවෙනා
තුටින් කඳුලෙන් කිරුළකින් විදු මවුන් පුද අප නික්මෙනා...