දසඅත බලාගෙන ඉන්නේ කවි එනකං
සීතලෙ ගැහි ගැහී මම සිතුවිලි එනකං
ඉන්නව බලාගෙන අහසේ කලු යනකං
අර්බුද ගෙනා විසි දෙක හිර බැස යනකං!

තවමත් නෑ නෙ කවි සිතුවිලි පහල උනේ
අහසත් තවම ගොර්වනවා ඇයිද අනේ?
දහසක් දෙයක් ගැන සිතුවත් ඉතින් අනේ
කවියක් ගොතා ගන්නට ඇයි පමා අනේ?

සුන්දර මතක දුව එන මේ දුරුතු මසේ
පෙම්බර මවගෙ උනුසුම ලැබු දුරුතු මසේ
හඬ හඬ අකුරු කරනට ගිය දුරුතු මසේ.
සිතුවිලි නොලිය වෙන්නේ ඇයි දුරුතු මසේ?

පෑන හොරාගෙන ඇත මා කවි ලියන
කෑම සොයායන සියොතුන් දංග රෑන
පේන මානයක තැබුවොත් ඒ පෑන
ගීත ගයන හඬ දෙමි ඩැහගත්එ දින

විසිතුන ලබන විට අහසෙන් පනිවිඩයක්
රන්වන් දහර ගෙනදෙයි අමුතුම හැඩයක්
සැඟවුන සොඳුරු සිතුවිලි තව එක සැරයක්
ලියනට දෑත හුරුවෙයි මට, එය පැතුමක්!