කෑම කවන මන්තර
“නිතර ෆිට් එක, කන්නේ නෑනේ
ෆෝන් දීලයි කවා ගන්නේ
දුන්නෙ නැත්නම් මට තලන්නේ
කිසි හොඳක් නම් නෑනේ නෝනේ”
“මාළු මස්, දෙන්නයි කියන්නේ
බිත්තරත් හරි ගණන් නෝනේ
පළා නම් වත්තෙන් කඩන්නේ
ඒත් මුන් නෑ කට තියන්නේ”
“අහස උස මිල ගනන් ඇත්තට
ඩොක්ටර් නෝනට දැනෙනවද තව
පෝසනේ කිය කියා ලිව්වට
අපියි දන්නේ අපේ ගින්දර”
මව්වරුන් මැසිවිලි කියන්නේ
ජීවිතේ බර මට දැනෙන්නේ
හිතේ ගින්දර නෑ පෙනෙන්නේ
අපිත් ඒ ගින්නෙන් දැවෙන්නේ
කහ සුදු නූලෙන් අත සැරසෙන්නේ
සුර තඩි ගෙල ඉන වට දවටන්නේ
රෝ දුක් කියමින් දෙවි නමදින්නේ
කාසි පඬුරු වී දෙවොල සිඹින්නේ
කන්න බොන්න අග හිඟයි කියන්නේ
දකින දකින දරු බිස්කට් කන්නේ
මාළු බනිස් කැන්ටිමෙන් ගෙනෙන්නෙ
ඉතින් කොහෙද බත් එළවලු කන්නේ
“පැංචො පැංචියො මේ අහන්නේ
වැඩෙන්නට ගුණ කෑම ඕනේ
බල කෙරිලි මේ මගේ නෑනේ
කන්න බැරිනම් බේත් දෙන්නේ ”
“ඇඳ අස කබඩ් මත පැණි බීම
හවසට චූන් පාන් පිටි කෑම
රෑට කොත්තුව ඕනෙමයි කීම
මේවා මා එක්ක බෑ ඔන්න”
“ෆෝන් පෙන්නා බත් දෙන්න
අපිට වේලා නෑ ඔන්න
කන්නෙ නැති අය එන්න
බෙහෙත් ඇත බත් ගිල්ලන්න”
පුංචි ළමෝ ඇස් විසල් කරන්නේ
“කනවා අපි බත්” ඉතින් කියන්නේ
මව් හිත් සැනසුම් සුසුම් හෙලන්නෙ
කෑම පිඟන් සැනකින් හිස් වෙන්නේ