මන්දාරම් අඳුරෙ හිත වැහි වළාවෙක
තනි හිත රිදෙයි තුන් යම හුදකලාවෙක
හිමි කොහෙ ගිහින්දැයි සමහර වෙලාවෙක
මගෙ හිත මටම අවනත නැහැ මුලාවෙක

ලෙඩ වී ඇඳේ හිටියත් හයියක් තිබුණේ
සුසුමක් පමණවත් නුඹ ළඟ නැහැ හෙලුවේ
තනිකම නොදැනෙන්න ලඟටම වී හිටියේ
හැඬුණේ දැන නුඹට තව බෝ කල් තිබුණේ

කීවේ නැතිද මට නුඹ නැතිවම බැරිය
හීනෙන් ඇවිත් මා සනසන්නට බැරිය
තනි වූ ළඳක් ළඟ දැවටෙන කිචි බිචිය
දවසින් දවස අසරණ කරනා හැටිය

මං ගැන නොහිතුවත් වෙනසක් නෑ මගෙ නම්
අපෙ පුතු ගැන විතරවත් නුඹ සිතුවා නම්
පොඩි යුතුකමක් වත් හිත යට තිබුණා නම්
අද අපි හෙලන්නේ නැහැ කඳුලැලි මෙතරම්

ආචාර්ය ලක්ෂ්මි දමයන්ති
බින්හැම්ටන් විශ්ව විද්‍යයාලය