යහපත් දිනක මතු දොර ගුළු අරින්නට
නිති දුක් විඳිමි දරු පරපුර රකින්නට
දවසක් නොහැර මහ ගිරිදඹ නගින්නට
සමයක් ලැබිමි දුෂ්කර වත පුරන්නට

දකුණත සිඳුය නිරතුරු රැළිවැල් නැගෙන
වනයක ඉඳිමි මන්දිර අහසත් සිඹින
නෙක නෙක මුහුණු ඇති මුත් සිනහව පිරුන
කිසිවෙකු නොමැත මට නම් හදවත දැනුන

සුරතල් සතුන් සදනට බැරි නීති ඇතේ
දරුවන් වැඩේ නොමැතිව කිසි තෙතක් හිතේ
මිතුරන් ඥාතී පරපුර හා හවස් අතේ
හමුවන් විඳින නිදහස නම් ඉතින් නැතේ

මැස්සෙක් මදුරුවෙක් ආවත් යම් විටක
කොලයක් ලියා අවසර ගතයුතු හනික
තිබුනත් නේක “හැපනින්” ගෙවි හැම පැයක
පුදුමයි නොදේ සිත සතුටක් කිසි ලෙසක

ඉතුරු කලත් කාලය ගිරි දඹට වෙලා
මිතුරු වුනේ පාලුව මුළු දිවිය පෙලා
සොඳුරු නොවෙද මෙහෙ කියමින් සිතම මුලා
නපුරු සිහින විඳගමි හෙට දිනය බලා

2022 බිනර මහේ දවසක ලියමි