මන්දාරම් අහස පුරා එලද්දි වැහිසලු
හේන කපා ගිනි තිව්වම නැගුනයි ගිනිසිලු
සිව්පාවුන් වන විහඟුන් දාගෙන මුවගුලු
ඈත ගියත් මාත් එක්ක තාමත් තරහලු,

තල කුරහන් අමු මෙනේරි නගමින් නවදලු
පත් මත පිණි බිමට හෙලයි දැක දැක අරුණලු
රණට හැරෙන කාලෙ ඇවිත් කුරහන් කිරිපලු
හේන වටේ මල් පීදේ කරවිල වැටකොලු,

ඉස්සර වගෙ ගෝණ මුවන් දැන් නැහැ බියගුලු
දාවල් විත් සහේලයන් බඳිනව කදමලු
ඉන්න වේවි දවස පුරා වෙමින්ම යුහුසුලු
නින්ද නැතත් පැලේ එලුව පැදුරත් කඩතොලු,

සිහින පැතුම් හේනට රෑ ඇවිදින් සඳසිලු
නැවුම් පසේ තියා ගිහින් තැන තැන ඉඳලොලු
වැට අද්දර සිරියාවට හිනැහෙන කටරොලු
මැණිකේ එන වග දැනගෙන මග සරසන වලු,