හිම කබා නැති
හීත සමයක
ඇගේ උණුහුම් මතක අරගෙන
සීත කාලය ඇවිත් යනවද
ආයෙමත් හුරු පුරුදු නුවරට

නෙතේ සිරවුණ
මිදුණු කඳුලට
ඔහේ ඉන්නට දෙමු කියා

දෙතොල් මත ඈ ලියූ කවි ගැන
නුඹටවත් මා නැත කියා

එකදු බැල්මක
නෙතග කැල්මක
කිසිඳු දින ඈ නැත ලියා

ප්‍රේමයක් ළඟ නැති දිනක්
මේ තරම් හීතල යැයි කියා