අතරමංව හැඟුම් සමුදායක
ඉමක් නොපෙනුන මානෙක
සිහිනෙකට ඈදෙන්න හිතං
අවැසි විය ගං පතුල සිප ගන්න
තනිකම හද ඉරන යාමෙක..

සුසුම පොදින් පොද ගිලිහෙද්දි
මතක එකින් එක
අන්තරාභවයක් වෙතට ඈඳෙද්දි,
යළිත් මෙළොවට අදින්නට
කුරුරු වූවෙක් වීද
සමා දෙනු මැනවි හැකිනම්
බිණුම් චෝදනා
හිත් පල්ලෙ පීදෙද්දි..

තැළුම් රිදුමන්
සැරයුමින් පිළියම් කොට,
පපු කුහර තෙරපා
පෙනහළු වෙතට
යළි ප්‍රාණෙ විද්දට,
වෙදෙකුට පුළුවන් වෙයියැ
ආයෙමත් සිනහවක් ඈදන්ට මුවකට,
පණ දුන්නාට
හැඟුම් මියැදිච්ච හදකට..