දෑසේ ඉඟිය දුටුමානෙම මන පිරුව
පෑවේ සෙනෙහෙ හැඟුමන් හද ගොළු කෙරුව
නාදේ වැයෙන සත්සරයටසම කෙරුව
ඈඳි ගත්තෙ හිතපතුලෙම පින් පිරුව

උකුලෙම ලෙලෙන පැන් කළයේ තාලයට
පතුලෙම ගිහින් රඟදෙනවා ආලයට
නලවන බැලුම් හෙලනාවිට කෝලයට
ඉන්නට හිතෙනවා ලංවී මානයට


දඟ කෙහෙරැල් නලියනවිට මුහුනපුරා
එනවනෙ පවන සමගින් රිසි තරඟ අරා
ඈතින් හිඳ බලමි මුවඟේ හැඟුම නුරා
සියොලඟ සැලෙනවා නිතිදින පවුරු ඉරා


පන්සල් යද්දි ලන්ද දිගේ ඇසිල්ලේ
හිරුදෙන කැලුම් රන් පරදයි සඳැල්ලේ
ඉන්නද ලඟින් තනිරැක දිවි තොටිල්ලේ
ගෙපැලට වඩිනතුරු සඳකැන් නිදැල්ලේ


හිත ඉඩ තියෙනවා ඇතුලට එනවානම්
විඳිනට දිවිය සතුටක් ගෙන දෙනවානම්
නිවුමට කදිම අරණකි සුව වෙනවානම්
දුරහිඳ බලන්නද පෙරමග යනවානම්