පෙරඟින් නැගුණු ලා හිරු රැස් කිරණ දිගේ
සුවඳින් පිරුණු මල් කෙමි පිපි සොඳුරු මගේ
සුදු කොක් රෑන් ඉගිළී යන දිනක් අගේ
තවමත් හීනයකි නෙතඟට කඳුළු නැගේ

සිනහා කවටකම් පිරි විදුහල් බිමම
මැරිලා වගෙයි පිටකර අවසන් සුසුම
හැලිලා අඬන පර මල් පෙති ගස් යටම
මවලා සෙහොන් පිටියක් ලෙස දස අතම

කියනට අයනු ආයනු හඬ නගා දිනක්
ලියනට අකුරු අමුණා වැකි මතදි පොතක්
ගයනට රාව නංවා පද බැඳුනු කවක්
තැබුමට පාද තාලෙට බෙර පදක හඬක්

පතනා සිහිනයක දිවියම සිර කරලා
ගෙවිලා දිනෙන් දින කාලය පිය මැනලා
විමසා බලද්දී හෙට ආපසු හැරිලා
පියඹා ගිහින් සොඳුරුම විය තටු සලලා

05.08.2021