සිත්තර ඇසින් දුටු මා නුඹෙ රුව රුසිරු
සිත්තම් කළෙමි දුටුවන් මත්කර මියුරු
නැවතත් නොදකින්න නුඹගේ රුව රුසිරු
මගෙ ගෙල සින්ඳෙ කශ්‍යප නරපති කුරිරු

මාගේ ගෙලට රත්වන් මල් වැල් දමලා
ගෙන යන කලට රටටම අඬබෙර ගහලා
සීගිරි පර්වතය මුදුනට නුඹ නැගලා
සිටියුරු දුටිමි දෙනෙතේ කඳුළැලි පිරිලා

සසරේ කවර දා හෝ නුඹ දකිනු රිසින්
දෑසම වසා ගත්තෙමි මියදෙන්න තොසින්
බිතුසිතුවමක් වී සිටිනා නුඹ මෙලෙසින්
දුටුවිට සිහිවුණා පෙර නුඹ සිටි විලසින්