හාමතේ හඬනා පැටවු දැක මාපියන් සිත් ඇවිලෙතේ
රටේ සම්පත් පිටට විකුනණ උන්ට පමනක් වෙයි සෙතේ
බළය අරගෙන කවුන්සිලයට ගියත් පහරයි දස අතේ
කොමිස් ගහනා එවුන් එමටයි නොදත් අකුරක් මල පොතේ

උගත් කිව්වත් රට කරන්නට මොළේ කලඳක්වත් නැතේ
මටයි පුළුවන් කියා කිව්වත් දිනෙන් දින ණය වැඩි වෙතේ
බෙහෙත් නොමැතිව රෝ බියෙන් දරු පැටව් අකලට මැලවෙතේ
කටට එනදේ කිය කියා මහ එවුන් වැජඹෙයි හිතුමතේ

රටේ ජීවිත සමග සෙල්ලම් කරනවුන් තව වැඩි වෙතේ
දෙඅත් පොරවා අහස බල බල කඳුළු සැලුවට නෑ සෙතේ
මෙතෙක් කල් දිවි රැකල දුන් ණය ගෙවන්නට කෑ බත් පතේ
සිතට දහිරිය අරන් එළියට බහිමු දැන්වත් පවු නැතේ