අළුත් අවුරුදු කුමරු වඩින සඳ පෙර ගිරේ
මලානික වන වදුලු සිනා පැහැයෙන් පිරේ
ඈත් වී හිතවතුන්, දෙමාපිය, සනු හරේ
සුසුම් පසුතැවිලි මිස කුමක් වෙද බට හිරේ

දොළොස් මස් ගෙවී එන සිරියාව බක් මහේ
ගව් ගණන් දුර නමුදු සිතින් සඟවනු නොහේ
ගෙදර කල එළි වෙවී ඉදෙයි රඹ කැන් ගහේ
එවන් සිරි යළිත් මා දකිනු කවදා කොහේ

නැකැත් සැණ එන තුරා වෙලා බල බල ඉන්න
අළුත් ඇඳුමෙන් සැදී පහන් වැටි දල් වන්න
රතිඥඥා හඬ අසා උදෑසන පිබි දෙන්න
අනේ ආසයි මටත් යළිත් ගම රට යන්න

බැඳේ ඔන්චිලි ගසේ නැගුණු සඳ ගුවන් යන
මිදේ කිරි ඇතිළියෙහි දකින සිත් පහන් වන
සැදේ අතිරස කැවුම් සුවඳ නොයිවසුම් වන
බිඳේ දොම්නස මැදින් රබන් හඬ ගිගුම් දෙන

වැටේ එරමුදු ගසේ හැඩට රතු මල් පිපෙන
ගමේ කජු ගස් මුදුන කොහා පිළිරැව් නගන
කැවුම් කිරිබත් සුවඳ රබන් පද පිරි වැරුණ
දැනේවා පෙනේවා මටත් අවුරුදු සිහින !