පියුමි ජයකලණි වික්‍රම ආරච්චි - ලන්ඩනය

2022 සැප්තැම්බර් කලාපය

සාර සංඛ්‍ය කල්ප ලක්ෂයක් ආයු බෝ වේවා!

දාහය කඳුළ නොසිතා ඇදෙමින් දිවෙන
මහවැලි වගෙයි කාගෙත් සරතැස නිවන
සිරිලක් මවගේ හිස මුදුනේ අග දුලන
මට නම් සිතෙන්නේ ඔහු මැණිකකි වටින

ගඟ දිය බෙදී යන හැටි කියනා තාල
කවියක් වගෙයි හිත පුරවාලයි ආල
ගංගා දිගේ කරමින් තරණය කාල
ඔබ වැනි උතුමෙකුට මදි මැයි මල් මාල

ඊතල වගේ උකහා ගෙන දැනීම
වීරිය ලදිමි ඉතිහාසය සෙවීම
නීරස ගිලන් සයනෙක අද හිඳීම
සාධාරණ ද අප කඳුලක හෙලීම

දෑස පියාගත් කල මැවෙනා බැතිනී
පෑන පවා අද කඳුලින් බව දැනුණී
නෑර පිටක් ගානේ බැලුමට යෙදුණී
වීර පොතකි නුඹ, නිමි නැති යැයි හැඟුණී

මිනිසුන් හිස් වචන කටමැත දෙඩුවාට
හිස් කම් ගැන දුකක් හිත හට ගැනුනාට
ජැක්සන් දෑස් හැර ලොව බලනා දාට
මදහසකින්ම පිළිතුරුදෙයි ඒවාට

දහමට අපේ සිත බරවන වැඩි හින්දා
අහකට දමා අපහස සියලුම නින්දා
පහනට තෙල් බිඳක් අද හවසත් රන්දා
ඔබගේ දෙපා ඇස් වහගෙන මම වැන්දා

25/08/2022
View Poem