හත් දවස සපිරෙයි

කිවු මතක බණ නිමවෙයි

පින්වතුන මඟ එයි

සීනි මුල මුල ගෙට එකතුවෙයි



සුජීවත් කාලේ

මළ සේ පාළු වේලේ

නොදී පෑ ලීලේ

දෝර ගැලුවා මෙදා ආලේ



දොඩමින් ම රහසින

කසු කුසු ය ඉද තැන තැන

කී වන්සේ නුගුණ

තළු මරවමින් ම බත් වෑංජන



සුරා රස පදමේ

අඳුරු රිය තුළ බැඳුමේ

මිතුරු හමුවක රැකුමේ

පිණක් කර ගත්තාද සෝමේ



නියත නම් මරණය

කිම තැවෙනුය කාරණය

විද මෙබඳු දවසය

දනන් සේ විසී කේතුමතිය