[කෙටි කවි හතරක්]

1.
කෙලෙස
උණුසුම් වේද මෙතරම්
ම සිත
ඈ නිවුණු
නුවන් අබියස.

2.
එක් අතකින්
ළං කර ඈ මුව
සිප ගනියදී
ඈ අතැඟිලි
ම හිස පිරිමදී
සෙනෙහසින්
මවක සේ.

3.
අළු පැහැති
පසුබිම මත
කුඩා කවුළුවකි
සරාගයට ඉඩ දෙන
අහඹු ලෙස.

4.
නොදනී ඈ
මා කොතෙක්
සිප ගනීදැයි
ඈ රත් ලවන්
දුරින් හිඳ.