කවියෙකු සේම ගත්කතුවරයෙකු පසිඳු
ජෝතිෂවේදියකු ලෙස කිත් දෙශ විහිදු
කිවිසර සේන සිත් මල් රසයෙන් පිබිදු
සමුගෙන ගිහින් සිටි කවි නුබ දිලි තරිඳු

එක යුගයකදි අත්වැල් බැදගෙන මනසින්
කළ කී දේ ඇතේ පොත්පත් වල දහසින්
ලොව හැර ගියත් ඔබැ කාටත් හොර රහසින්
යළි අප එකතුවෙනු නියතයි පෙර විලසින්

කුසුමක් මිලින වූවන් එහි රැදි සුවඳ
සිපුගත් සිත් සතන් ව්ඳ විඳ ඇත නිබද
සිත් මාළිගා ඔපවත් කළ ගති සුහද
ඔබ මිය ගියෙද පවතී විස්වයෙ විහිද

කවි මඩු වලදී හා සාහිත මුළු වලදී
අපි හමුවුනෙමු නිරතුරු සතුටින් පෙරදී
මතකය ඒ අතීතය වියැකුණු කළදී
ඉරහඳ වගේ පවතී දිවි මඟ තුළදි

පොත්පත් ලියු ඔබ පත්තර සමග රැදී
සත්තයි හෙටත් පවතී සිත් සමග බැදී
මිනිසෙකු මියගියත් ජීවත් වෙන තුරදී
කළ කී දේ පමණි පවතීන්නේ නොසීදී

හදවත් දිනූ ඇත්තෝ කඩිනමින් මෙසේ
සමුගනු කිමැයි පුරවා කඳුළැලි දෑසේ
කාගේත් ලොවේ ජීවිත අනියතින් වැසේ
කවදා ඒ අඩුව පිරවෙනු කියනු කෙසේ