සාහිත සයුර කළඹා මුතු පබළු ගරා
කවියන් සිටිති කවිලොව මිණි ඔටුණු දරා
නායක සමිඳු වැඩසිටි මුලසුනෙහි අරා
නමා සිරස වඳිනෙමි හද බැතින් පුරා

අදහස් බිඳක් සැම ඉදිරියෙ තැබීමට
අවසරපතා නැගිටිමි එය ගැයීමට
ඔවා මල් මිටක් සැමහට ඉසීමට
අදහස් පෙළක් නැග ආවා මෙතැන්සිට

සමිඳුන් දෙන ඔවා හැමවිට සවන් යොමා
එක්සිත් සමග තිබුනොත් හොඳ ගුණදාමා
මෙත්සිත වඩා හැමදෙන බැඳ සොයුරු පෙමා
දෙවියොත් වඳී අද ඔබලට සිරස නමා

කරදර ඇතත් ඔබ යන එන සෑම අත
වල්මත්වෙලා දුවනට ඉඩනොදෙනු සිත
තුන්දොර රැකගැනුම දහමෙහි දෙසා ඇත
විසඳාගන්ට ඇත ලැබිලා සියළු නෙත

සමාජයේ හොඳවැඩ කරනා අයට
හතරවටින් ගල්මුල් එනවා එමට
පසුබස්නට එපා බියගුල්ලන් ලෙසට
අයුක්තියට නොනැමී යනු ඉදිරියට

මේ යන ගමන නැත වරදින්නේ සැමට
බටහිර සිරිත් හොඳ දේ පමණක් ගන්ට
විළිබිය රැකෙන ඇඳුමින් ගත සරසන්ට
සිහළ සිරිත් හිස මුදුනින් පිළිගන්ට

සඟමිත් දියණිවරු එක්වී තොසිනි අද
පෙන්වා බළය කරමින් සමගියේ නඳ
යදමක පුරුක් සේ එක්කර තදින් බැඳ
සැමදා මෙලෙස සමිතිය බබළවමු සොඳ

21.12.2013

(සුධර්මා කුමාරිහාමි කිවිඳිය වසර 93 ක් ආයු වළඳා පසුගිය දා
දිවියෙන් සමු ගත්තාය. එතුමියට නිවන් සුව අත්වේවා! යි අපි
ප්‍රර්ථනා කරමු. ඇය මෙම කවි සරණියට ලියන මාවැලි
කුලතුංග කිවිඳියගේ ආදරණීය මාතාවයි. )