සතිසකින් දිය වැටෙන
තෘෂ්ණාවෙ ගැඹුරු විල
රන් රිදී මිනිමුතුද
අඹුදරුන් පිරිවරද
මම්ස් මගේ මටය ගෙන
රාග සත් සංග වැසි
තෙමුණු තෘණ ලොබව ගෙන
තැන නොතැන සැරි සරන
රිසි පරිදි ළැග තැවෙන
සය රැහැන් පටි වෙලුන
නොහික්මුනු ඇත් රජුය
කෙලෙස් කළලක ගිලෙන...
මොනතරම් හිරිහැරද....
තුමුල බල අරිමගය
අග මුලට........
මුල අගට........
බිඳිනු මැන වර පටය
ගිජුව මස හෙලන නෙත
රුදුරු මරු පරදන්න