උස් කාලයක් තිස්සේ
කන්දක් දුන්නු පීඩනය
හීන් දිය පාරක්‌ ගලා
තැනිතලා කර ඇත

නාය ගියත් දේපළ
කවුරු ඇසුවාද කන්ද දුන් පීඩනය

සයුරු ගැබ ඔක්කාරව
කුණු කන්දල් සේරම
වැලි මාලිගා ද සුන් කර
වීසී කරඇත වෙරළ ට

සාප කළ මුත් මුහුදට
කවුද දැක්කේ දියඹ පැසවන දුක

භාරත තනපුඩුව යට
එකම කිරි බින්දුවට
ගොම කුරුමිණි වැහුවම
කිරි දරුවෝ තටු කඩා ඇත

බැන්නා ට අරගලය ට
දුටි ද හොරරැළ එකතුවන රඟ