ගිනිගත් හිරු මඩල මේ කුළු වසා ගනී
මිහිමත අහස වැගිරී විත් පාත් වුණී
සිරිපොද ඉහින විට තුරු ඉති සලිත වුණී
කවියක අකුරු ඒ අතරින් හිතට පනී..

පලු පත් පෙරන විට වැහි දිය පතින් පත
සමුගත් තැන පිරෙයි විරහෙන් මුදන් සිත
තෙමුණත් වැහි දියෙන් මල් පෙති උරන් තෙත
රැක ගත් හැටි පැහැය හිරු දුන් රසෙන් ගත..

දුර ගමනක හෙමින් ගිය මේ දළඹු තෙම
මුර කුටියක තියන් සුරකින විසල් පෙම
හැර කඩතිර මුදන් ගුරුකොට ලෝක දම
බර වැඩි තැනින් සමනල් තටු කරයි සම..

රූරා ගලන වැහි දිය රේඛා අස්සේ
හෝරා ගණන් දළඹුව පත් යට මැස්සේ
පීරා හොයන කවියක අරුතම ඉස්සේ
හාරා පපුව කවියගෙ හදවත ගැස්සේ

Photo; Timothy Dykes