වෙහෙසකර දිවියේ
විසිරුණු සිතුවිලි
කරපින්නා ගෙන
අතරමංව ඇවිද යන
මොහොතක
හදිසියේ හමුවුණු අඩි පාරක
පියමං කරනා විට
දැකගත් දසුනකින්
ජීවිතය කිමෙක්දැයි
⁣නොදැනුණු මොහොතක ....
ඔසවා පියවර සෙමින් සෙමින්
ඇවිදින් එක් කඩඉමකට
නිමග්නව කල්පනාවේ
රැගෙන ගියා මතකයන්
ලැබූ ඒ වේදනාකාරී ආදරේ
තලමින් පෙළමින්
කඳුළින් නෙත් නිතර පිරවූ
ඒ
දුකක්ම වූ ප්‍රේමය .......
අසයි සිත සෙමින්
යන්දෝ ඉන්දෝ දැන්
සිතාගත නොහැකිව
බැලුවේ පහළ
දුටුවේ ආදරයෙන් පිළිගන්න
බලා සිටිනා දියකඳ
නොසිතා කිසි මොහොතක්
වැලඳ ගත්තෙමි
සෙව්වාවූ
ඒ ආදර දියකඳ ............

සුනිල් මෙන්ඩිස්