ගහක් නැතත් ලග පාතක එල්ලෙන්න
දැලක් තිබිනි කිසිවෙකු බිය පැටලෙන්න
හැඩක් රුවක් නැතිමුත් ලොව රවටන්න
මඟක් සැදුනි වැලකට ඉහලට යන්න

ගහක වගේ නෑ එක එක හැඩේ අතු
මුලක සවි ගාය නොදනි කිසිත් තතු
මලක මෙලක පලයක නොවිසාම තතු
හිතක රැදුනි දැල නොපතයි ගසක් මතු

වටකර රකින්නේ කවුදැයි නොම අසන
කට ඇර යමක් නොකියා මුනිවත රකින
වට පිට තවත් වැල් නෑ සුවසේ නිදන
" මට දැල ඇතෙක්," වැල දිව රෑ දෙක සිතන

වැලක් සරණ යා යුත්තේ ගසක කියා
පොතක් පොතක් ගානේ ඇත රසට ලියා
දුරක් නොයන්නට දෙපයත් නොමැති නියා
වැලක් මෙලෙස දැල සමගම දීග ගියා

ගහක් ගලක උව මහතුනි සිතක් ඇති
මෙලෙක් හද අහිමි මනුසත් දකින් නැති
මතක් කර කියමි කොතෙකුත් කියා හති
වැලක් දුටු සැනින් නොගසන් අනේ කැති