වලව්වෙ මිදුලේ පස් පාගනකොට දොඩම් දෙකක් නැති කොලුවා
පොරෝවෙ මිටටත් උස නැති කාලෙම අඬ අඬ දර කොට පැලුවා
යන්තම් ගින්දර පෙනෙනා දවසේ පිඹ පිඹ අත්වැඩ කෙරුවා
දැනටම වත්තට පිටියට අමතර මුළුතැන්ගේ හිමි කරුවා

ළිප ළඟ වරු තුන මුර කර ඉඳලා කකුල් දෙකත් දැන් බැරුවා
ගිනි කන මූණේ පෙරෙනා දාඩියෙ කරගැඩ ඉඳ හිට පෙඟුවා
පඩියට අමතර ඇඹිච්ච තැටියට හොද්දක් දංකුඩ බෙදුවා
දවසට දෙවරක් බොන තේ කහටට සීනි ඇටය අත හැළුවා

නිදි ගැට කඩ කඩ බරවුණු ඇස්දෙක දත කට මැද ගෙන තෙමුවා
හිසෙන් දෙකණ්සෙන් ගලනා දාඩිය හිල් වුණු බැනියම පෙඟුවා
ඇඟේම දිය වුණු වැරහැලි සරමට නෑමට අවසර නැතුවා
පෝයක් දවසක තිබු පොඩි පිනකට යාන්තමට ළිඳ බැලුවා

හත අට පොළකට එක වර ඇහැ ළඟ නැතිවම බැරි වුණු කොලුවා
වැරදුණු තැනදී ඇනුම් බැණුම් මොක හිතේ මනාපෙට තැළුවා
හපා කන්ට බය සමහර බල්ලොත් ඉඳ හිට වාගේ බිරුවා
යන එන මං නැති අසරණ කමටම හැම එකටම මම ගොළුවා....