ප්‍රීති රන්දෙණිය

2022 ජනවාරි කලාපය

වඳ ගැහැණිය

දස අවුරුදු විවාහයක් පෙති කරල් ගෝනියක්
කුස පොත්තේ කලළයක් නොපිළිසිඳි සාපයක්
සුබ දවසක අසුබ දසුනක් මම වඳ ගැහනියක්

පෙම්වතා ඉන්ද්‍රකීලයක්
බොළඳ වදන් මියුරු ස්වරෙන්
ස්වාමියා වැටඉන්නක්
කටුක වදන් බමන මතින්
මම පල නැති මල
කම්මලේ බැල්ලී

නැන්දම්මා පාට වෙනස් කල කටුසු දේනුව
නෑණා සුරබිදෙන
දරුවන් ගෙ කොටහලුවෙ
කිරි අම්මා දානෙක
මා තුං නොදකින්

ආතතිය විශාදිය
ඔලු කට්ට පුපුරන්න
කණපිරුනු කොහොඹ යුෂ
වැට ඉන්න වෙන පැලක
හිසහැරුනු තැන යන්නෙ
හද පැලුනු වැලහින්න

අහම්බය අහම්බය
අහෝ ඒ සුන්දර ම අහම්බය
අරුමැතිම නිමේෂය
හමුවීම පලමු පෙම
සිත සමග ගත නිවුනු
මදුරතම හෝරාව

දස දහස් මල් වෙඩිලි
අහස් කුස පුපුරුවා
අනෝතප්තයෙ නෙලුම්
සුවඳ දී පුබුදුවා
පත්තිනිය බිම හෙලූ
සළෙඹේ කිංකිණි වයා
මගෙ කුස ට සුදු ඇතෙක්
නෙලුම් කැකුලක් තබා

ඉතින් මම සුරබිදෙන
මගෙ හිමිගෙ පතිනි ළඳ
කටුසු දෙන මගෙ ම මව
නෑණා ගෙ පෙර මිතුරි
View Poem