කුසත් දසමස් නිවහනක් කර දී
ලෙයත් කිරිකර කුසගිනිත් නොම දී
රසත් නොබලා ගුණ පිරුනු දෑ දී
මහත් බැතියෙන් වඳිමි මව් දොහොත් දී

නෙතක් නිදි නොලබාම දරු නමින් හිඳිද්දී
සිතක් උතුර උතුරාම අහසකට දයා දී
වතක් වැහැරෙනා බැව් දැන දැනම දෙතන දී
ලොවක් නිවුවා මවුන් එක බැලුම් සරය දී

හොවාගෙන ලමැද්දේ ගුණ දහම් කියාදී
නිවාගෙන සිත් මඬල දරුට සෙත් පතද්දී
දරාගෙන හැම දුකක් දරු නමින් නිවෙද්දී
පතාගෙන බුදුබවත් ඈ ගුණත් පිදුම්දී