ලාහිරු රැස් ගලනා
හිමිදිරි උදයේ
උයන් බංකුවේ
අසුන් ගෙන කොනක
සිටියා බලා
එනතුරු ඔයා ........

සීතල පවන්
වෙලෙනකොට ගත
දැනුණා පාළුව
ඇත්තමයි
ඔබ සිහිකොට .......

එකවරම දැනුණා
ගන්නවා අසුන්
අනෙක් කොනේ බංකුවේ
කවුරුන් හෝ ..
හැරෙමින් හෙමින් එදෙස
බැලුවා චකිතයෙන්
දුටුවේ එකවර
සිනහා රැල් ඉතිරෙන
ඔබගේ මුහුණ ......

ලංවී ආදරයෙන්
මුමුනමින් ආගිය තොරතුරු
පිරුණු දෙහදම
නොදැනීම
වැළද ගත්තා
ඉපිල ගිය සතුටින් ........