නිවුණු ඉර ලඟදි හමුවෙමුද දවසක්
කෝවිලේ එළියෙන් පුජාවෙ හඬ ඇහෙන
වැව් කණ්ඩියේ මාර ගහ යට පරිස්සමට
වාඩි වෙලා අහස පොලොව ගැට ගහන්න

අපිව ඈත් කළ මනුස්ස කම් ගැන
එක බසක් උගන්වා වෙන් කල උන් ගැන
ආගම් කියා ගෙන මරා ගන්නා උන් ගැන
සුදු ඇඳන් විත් දුම්මැස්ස අතගාන උන් ගැන

කඳුළු වලට කරන්න දෙයක් නෑ
එකම දේ ඇස් රතු කරන එක විතරයි
අඬන්න නොවේ හිනාවෙන්න ලෝකයක් හදමු
අඬන ඇස් වලට හිනාවක් දෙමු හැමදාම

මස් කඩේ අයියට මාළු කඩේ මල්ලිට
කැන්ටිමේ කොලුවගෙ මූනට හිනාවක්
අරන් අපි ආපහු යමු අපේ උන් ලඟට
අත් වැල් බැදගෙන හෙටක් හොයාන

කථා කරන ඇස් දිහා නොබලන උන්
නුඹේ ඇඟ දිහා බලා ඉදී කට ඇරන්
පිටට ඇලුණු කුස දිහා බලයි කෙළ හලහලා
පෙරේත කමින් නුඹ ස්ලිම් කිය කියා

ආයෙත් දවසක හිරු නිවුණු සද නිදි රෑක
පිච්ච මල් ඇතිරුණු පලසක් මත හිද
නුඹ ලඟින් ඉදගෙන තොදොල් වන්නට
හීන නම් මියැදෙන්න එපා ආයෙත්

19/09/2022