රුසිරු තුරක් මි
වසන්තය අරඹත් ම කුසුම් වැසි
උගුල්ලා පුරුදු මව් පොළොවෙන
නුහුරු නුපුරුදු නුවරක පොළොවක
ඉන්දු කුසුම් නඟනුව අණ කර

නොකියමි
නව අඩවි හිමිකරු
තුරට අනදරයැයි
සෙනේ දිය, මිහිරි පොහොර නොදෙතැයි

සෑහේ ද එපමණක් තුරකට
ඉවසම් ද කෙලෙසක
හිමිකරුට රිසි ලෙස
තුර කප්පාදු කරනෙක

නැවත ලියලමි
හිමි අත නොපොවනා ඉමකින්
සෙවණ සදනෙමි
ලොවට නොපෙනෙන එ’අතු පියසින්
දුක සැප බෙදා ගමි
අසල්වැසි තුරු හා රහසින්
ඉවසමි යළිඳු ඉවසමි
බදා තුරු බඳ
හිමි තුර නඟින දින එනකං


නොසිතමි වරදකැයි
රිසි ලෙස අතු බෙදුම
අතු අග කුසුම් ගැවසුම
සුව`ද සුළගෙහි විසිරුම
සෙනේ මල් මුවරද
මී මැසි සමනලූන් පැවරුම

ලිය වැල් වඩා නැළවුම
සරණක් අවැසි විහඟුන්
අතුතර කැදලිවල සැතපුම

දැනුවත් ය සඳතුර
මුල් ඇවිද ඇති දුර
අතු විහිදවිය යුතු සීමා ඉර