සිඳු මත ඇදෙන සුදු පෙන පිඩු මන ලොල්ලේ...!
වෙරළත හැපී සිඳ බිඳ යන වැළපිල්ලේ..!.
දහමට නතුව සත සුව හද විමසිල්ලේ..
දන මන සැම සතුට දනවත සැනසිල්ලේ....!

පර මල් ඉවතලා සුදු මල් පුදන
විට....!.
ගොරහැඩි සිතක ලාමක ගති තැවෙයි හෙට...!
මුනි සිරිපා කමල සිප ගත් කඳුළු කැට...!
මල් පලසක්ව ගෙතුවා ඔබෙ ඉදිරිපිට.... !

වෑ දිය සඳ කිනිති සිඹ මදනල
ගාවා...!
සෑ රජිඳුනට රහසින් මොනවද
කීවා...!
පෑ සෙනෙහසට තවමත් සිත ලඟ වේවා..!
ගෑ සුවඳටත් වැඩියෙන් හද නතු වූවා...!

ඇත වැව් දියට හසකැන් පිපි දිය සේලේ..!
වත සියුමැලි වුවත් දිවි සරි කල බාලේ...!
පත සරි කරන්නට සිත නලියන තාලේ....!
සිත රැහැනින් වෙලා මතකය බැඳි ලීලේ...!

Photo credit: Yoksel 🌿 Zok