අපසර විලැසි කණදෝ
තිදැස සේ දිදුලේය නුඹ හී
දිව සමුව සේ සැහැන් වද
බඹ කත් නුඹයැ ලන්දූ

රුසිනිදු අතැර මීනය
බැම සිඳුම් කැඳුම්
අනුනුය මහද නිබඳේ
ගිනි මල් මුරුත මන කල
මුහුකුළු සිපිනු රුචියේ

කෙසරිඳු මිහිරැ මුසපත්
සිපියි බමා වුවනත් සියපත්
සියොලඟ පුරා මන්මත්
බමයි බඹරිඳු වූ මත්

කුස නුදුරු ඇතිනා
අක්සුණු බිඳැර දමනා
මුව නැඹ සුවඳිනා
බමර ඇතිසේ විඳිනා

රුවන් විලාසිනියක දිස්වෙන මහත
වුවන් කලඹවයි ලවනින් කර බීත
තුවන් මදසනෙහි මමරව රස විඳිත
බැජන් නොමැතිවම අඹ ගලතේ රජත