උලා නෙක විද පාට පැහැ කල
මුවන සිසි මෙන් දිලෙනවා
රතින් හැඩ කල සරාගී තොල්
මුක වාඩමෙන් වැහෙනවා
අදුන් තැවරූ රවුම් දෙනෙතේ
හැඩය දික් කර පෙනෙනවා
රාත්‍රී ඇදුමෙන්ම සැරසී
දෙවිදු පුදනට ඇදෙනවා

මීටරේ දුර මතක නැතුවද
වැලදගෙන සුබ පතනවා
හෙට උදේ ඇති සුහද සාදෙට
නුඹත් ඒ දැයි අහනවා
පැලදි විසිතුරු වස්ත්‍ර යේ තතු
කොදුර කොදුරා කියනවා
මෙදා නත්තල එදා වාගේ
දැනෙන්නැතිදෝයි අහනවා

ලතාවක් සේ වෙලී නෙක නෙක
සල්ලාපයන් දොඩනවා
ගෙවූ මිල ගැන තෑගි ගන්නට
උජාරුවකින් කියනවා
අපෝ අරයගෙ ඇදුම හරි නැහැ
සිනහ සරදම් නගනවා
නත්තලේ අසිරිය මේකමැයි
බොහොමයක් උන් හිටනවා.

කිසිම අරුතක් හිතේ නැතුවම
නත්තලට සුබ පතනවා
අමනාප වූ අසල් වැසිය
දැක දැකම මග හරිනවා
පුස්වු සිත්වල හිස්වු සිතුවිලි
හිස් ලුලූ අත දුවනවා
විරාමයෙ තිත ජීවිතය අග
රැදෙන තුරුවම රගනවා...