මේලොව තිබෙන සුන්දර හැම දේට වඩා - කේ. රසංගිකා ප්‍රියදර්ශනී පෙරේරා - බණ්ඩාරගම

මේලොව තිබෙන සුන්දර හැම දේට වඩා
මට හරි අගෙයි මගෙ දරුවන් තිදෙන කුඩා
තැලුවත් වේවැලෙන් වද දෙන විටදි හඬා
සිප සනසවමි යලි දෝතට රැගෙන වඩා

දලුලා වැඩෙන සේ ගස දල්ලෙන් දල්ල
නුඹලා පදින දිනයක දිවි ගඟුලැල්ල
නොතලා සිතුම් ගෙන දෙන සිත සැනසිල්ල
ලිහලා බලනු මේ ඔවදන් කවි මල්ල

නටු මත කටු නොවී තවකෙකු නසන විස
අතු මත පිපී හිනැහෙන් මල් කැකුළු ලෙස
දස අත විහිදුවොත් ඔබෙ ගුණ සුවඳ යස
මතුවට ඔබ වටී රට දෑ වැඩ පිණිස

හමනා සුලඟ ආවත් ගේ තුළට සැරෙන්
නවතා දමනු බෑ වැසුවට කවුළු පියන්
නොමනා සිරිත් ගති ආවත් මිතුරු වෙසින්
හඳුනා හෙළ සිරිත එය ගරු කරනු බැතින්

වතුරෙන් කිරි දියර වෙන් කරනා පරිදි
සිතුවිලි පවා නිබඳව යහපතට ඇදී
සිතුවොත් නගන්නට රටදැය දිරිය දිදී
මතු යම් දිනක දෙවියොත් ඔබ නමට වඳී

අවියෙන් සේම කවියෙන් ගිය රණබිමට
විරුවන් නිසයි රැකුනේ මේ සිහල රට
නුඹගෙන් රටට කිසියම් මෙහෙයක් නොකොට
නිකමුන් විලස මිය යන්නට එපා හෙට

දුසිරිත් අතර සුසිරිත් හඳුනාගන්න
හදවත් තුළින් ගුණ සුවඳම විහිදන්න
කළහොත් යමක් සදහට ලොව පවතින්න
මැරුනත් කමක් නෑ අද හැක සැනසෙන්න

නිසි ලෙස නිසි තැනට නිසි පාරෙම යන්න
ඇසිදිසි දෙයම සිහි නුවණින් විමසන්න
විසි එක් සියවසට රිසි උගතෙකු වන්න
කිසිදින එපා දහමට පිටුපා යන්න

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය