රැයේ හීන මිණි මුතු පොට අම්මාය
උදේ එරන් හිරු එළියත් අම්මාය
වැලේ පිච්ච මල් පොකුරත් අම්මාය
ළිපේ ඉදෙන බත සුවඳින් අම්මාය

මලේ පෙති තෙමුව පිනි පොද අම්මාය
දිවා ගිනියමට මහ වැසි අම්මාය
ගලා හැලෙන නිල් දියවර අම්මාය
කෙතේ සැලෙන රන් ගොයමත් අම්මාය

දුකට සැපට එක සේ ළඟ රැඳුණාය
පිනට බණට දහමට සිත පිදුණාය
සතර බ්‍රහ්ම විහරණයෙන් සැදුණාය
ගෙදර බුදුන් ලෙස පිළිරූ ඇඳුණාය

තවරා තොල'ග හසරැල් සෝ දුක් නැසුව
ඇගෙ පිය තෙපුල ඔසුවකි ළතැවුල් පිසුව
පෙව් කිරි සුවඳ ඇත මගෙ රුහිරය මුසුව
මිහිරිම වදන 'අම්මා' මෙතෙකට ඇසුව