උසාවියේ නඩුවක්
අම්මාගේ දේපල බෙදන්න
අප අතර නැති ඇයගෙ
ආදරයෙ වපසරිය
හරියටම මැන බෙදන්න
ඔවුන් සමතුන් වේද

රෝහලකට නොගොස්
මා බිහිකළ ගෙපැල
සුළු දියෙන් තෙත් වෙලා
සුවඳ හැමු මැටි පොළොව
ඊයම් බරු වගෙයි මතක
සිත ඇතුලෙ කැලතෙන්නෙ
ඉතින් හැකිවෙද ආදරයෙ වපසරිය
හරියටම මැන බෙදන්න

කිරි එරුණු තන මඩල
සෙනෙහසේ මතක ඉම
කට්ටි කර මැන බෙදන්න
උසාවියට පිය නගන්න
දෙපා නෑ එසවෙන්නෙ