ගුනසිංහ පුරේ හන්දියේ
මහතුන්ට පමනයි නංගියේ
දහවලේ දුහුවිලි පංතියේ
රෑට වෙනසක් නෑ මේ හංදියේ

අල ලූනු ලෑල්ලේ අයියත්
ෂූ කඩේ මල්ලී ගුනයත්
මැටිල්ඩා ලෙඩ උනදාටත්
උන් ඔක්කොම එනව දවල්ටත් රෑටත්

පුයර,තට්ටු පිටින් ඉලුවත්
අපුල වහගන්න බෑ මොනව ගෑවත්
සැන්ට් සුවඳේ ඉදන් විට ගඳටත්
නැහැය හුරුයි හුස්ම ගත්තත් නොගත්තත්

ඇවි ඇවිත් යන උන්ටත්
කවදාවත් නේන උන්ටත්
කාසි නැති උන්ටත්
හිනා දෙනවා අවේලාවෙත්

වදෙන් පොරෙන් දවස වින්දත්
දවසේම තැන තැන ලැග්ගත්
ගෙදර කරදර ගොන්නත්
මතක් වෙනවා මොන ඇදට නැග්ගත්.