මානා කැත්ත වන වැද හිත් දෙකක් පෙළුෑ
මානා පඳුරු කැති ගා ගෙන වරෙන් කළුෑ
නානා රටාවෙන් පැදුරකි පිලේ එලූ
ඕනා නෑ බඳට යළි රන් වුණත් සළුෑ

මානෙන් ඉදිමුණත් ගෙන නොයෙක කල්පනා
සීනෙන් දුටද දැන් වර පිටට ඇස් පනා
ගාණෙන් කෙමෙන් හිද මා ළඟම සිත් පිනා
මානෙන් එපිට යන්නට නොහිතු මස්සිනා

යානා ⁣දකින සිහිණය සිහිනෙකත් නැතේ
නානා රසැති බෝජන පැල්වලත් ඇතේ
බෑනා කර ගන්න මවගේ සිතෙත් වෙතේ
නෑනා ළඟදි කියපන් මස්සිනේ මතේ

හීනෙන් ගියද අත හැර ⁣නෙළපු නා මල
නාඩන් සිතින් වැද වැඳ කවුඩු බෝ පැළ
කවුඩන් වවුලනුත් වුණද කිම බෝ කළ
පාඩන් ගනින් පොත නැති දැනුම ඒ මුල

පිං කළ නිසාමයි උඹ මෙතෙක් බේරුණේ
යන්තමට හෝ ඉන් මුකරි කට නෑරුණේ
ඉන්නට නොහැක කල් යව යවා කාරණේ
දැන්මම කියාපන් මස්සිනේ තීරණේ...