දසකඩ මසක් කුසතුල මා හොවාගෙන
අපමණ දුකක් මා වෙනුවෙන් දරාගෙන
සිතතුල බියක් නොතබා පසු නොබාමින
සුන්දර ලොවක් ඇත දැන් ඔබ දිනාගෙන

නියඟපිට නියඟ ආවත් මිහිමතට
නොදැනෙන ලෙසින් මහසයුරට
විඳගෙන දුක වුවත් සතුටක් ලෙසට
සෙනෙහස පිදුවෙ ඔබ මහමෙර ලෙසට

මා වෙනුවෙන් ඉපදුණු දරු සෙනෙහසට
ගතේ රුහිරු හැරුනේ රන් කිරිවලට
සමනොමවේ මේ ලොව අන් කිසිවකට
අම්මේ ඔබ මට දුන් සෙනෙහසට

පැමිණිදා පටන් මා ඔබේ කුසතුලට
ඉවතදා සිතින් අන් සැප මුල්ලකට
බිහිවූදා කුසින් ඔබෙ පුතු මේ ලොවට
සතුටින් සිනා පෑවේ මා තුරුළුකොට