දීප්ත ප්‍රනාන්දු - ඉතාලිය

2021 පෙබරවාරි කලාපය

මව් මගේ ලංකා

ඉන්දියන් සාගරය මැද්දේ දිළෙන දූපත අනගි රමණී
නමා හිස සැම දිනම නමදිමි මගේ පෙම්බර ලංකා මෑණී
තනිව සිට මහ සයුර මැද්දේ ගිලී යාවිද බියක් දැනුණී
මෙයින් රකිනා අරමුණින් ණය කඹෙන් තදකර ලොවට බැඳුනී

සාගරය සුරකින වටේටම වෙරල තීරය තම්බපන්ණී
සුන්දරයි හරි අලංකාරයි එයද අපහට උරුම කෙරුනී
රටේ අය හට නෙලා ගැනුමට සම්පතින් මහ මුහුද පිරුනී
ඒ වුනත් අනෙ ආයුබෝවන් පිටරටින් එන දුගඳ මසුනී

ජීවනාලිය මහා වනපෙත් තුරු ලතා පුෂ්පයෙන් පිරුණී
සතුන් විහගුන් පැලෑටිද මල් අනගි විවිධත්වයක් සැදුනී
නිසි කලට වැසි වැටී ඇල දොල වැව් පොකුණු ගංගාද පිරුනී
ජල උවදුරින් රට මුදාගන්නට ගස් කපා ලී කුට්ටි කෙරුනී

පොළොවකී සරුසාර මුළු රට හැමතැනම ගහ කොලින් පිරුණී
වියලි ඉන්නක් ඉන්දුවත් බිම දළු දමා නව පනක් ලැබුනී
වගාවන්ගෙන් දියුණු කල රට පැරැන්නන් ගෙන් සොඳින් රැකුණී
කන්න බොන්නද අවැසි සැමදේ අද ගනිමු පිට දේශවලිනී

පරයො ඇවිදින් හොරා කෑවා අපේ උන්යැයි වෙනස් නොවුනී
දියුණුවක් නම් දකින්නත් නැත විනාශය සැක නැතෙයි හැගුනී
ඔබව අපහට නැතිව යයිදෝ බයයි මට මගෙ ලංකා මෑණී
සමාවෙන් මට දුරින් සිට හඬනා මමද ඔබෙ පුතෙකි මවුනී
View Poem