සෙනෙහසට ඉඩදී
ඝනදුරට එළියවී
අහස්කුස සිසාරා
රෑ දවල් දැල්වුනී

නොනිමි ගගනා තලයට
ගිරි ශිකර පොලෝතලයට
සහසක් දනන් ඇතිවුව
සෙනෙහසම පසක්විය

තමාගෙන් ගලවා සැකසී
තනා ආලෙන් මහද පනදී
අහසතුල සිට බලා
මවු තරැව හිනහුනා