පතින් පත සන්තකය
අහිමි කළ ගහක් ගැන
කුණාටුවකට දැනුන දුක අල්පය
අතින් මල් කිනිති හද තත්
සන්සුන්ව සුසර කර යළි ඇවිත්
මාර්තු හුළඟක්ව මිතුරු සල්ලාපය
"ඉතින් අතීතය අමතක කර
අළුතින්ම අරඹමු ජීවිතය
මේ අපේ ප්‍රේමයේ භද්‍ර කල්පය"
බැතින් එවදන් අදහන ගැහැනුන්ට
කවදත් වුනෙ සක්වල දුක් කඳම
අත් මිටට දුන් ගැප් පෙළහරක ශෝකාලාපය

වරුවක් පණ ඇද්ද
තරුවක් වියපත්ව පිපිරෙනකොට
උපදින නිහාරිකාවකට
අර දූලි සුන්බුන් මතින්
පූදන්න හැකිලු නව තරු කැට
තුරු වියන් නිද්‍රාවෙ ගැලුනට
හරිත හීනය නොමරාම
මුල් හිටියෙ ගැහි ගැහී හිම යට
හුරුපුරුදු උණුහුම එන යනවිට
දරා අත්නොහැර ඉඳීමමයි
උරුම ජීවිතයෙ වරපට

වැසි පොදක් , විශ්ව දූවිළි සුගක්ව
ජීවිතය පවතියිද නොපවතිද අඩක්
ඉසිවර හිතක් සුහුරුයි කියවන්න
අසරණව හඬන හද හඬක්
රිසිව නව සහජාත පරපුරක
පණ ගැහෙන ඉඩ කඩක්
නිසි කලදි " මරණය " වුනත්
නිරාමිස සුව දෙන බිම්කඩක්