වස වැරැද්දයි මගෙන් වූයේ
කාටවත් නොකියමි දොසක්

මමත් හිතුවේ රජෙකු හින්දා
කාල ඇඳලා සැපෙන් හිටියැකි
මනමේව බැන්දාම ඇය හට
කියාදෙන්නට බැරිවුනා මට
හැට හතර මායම්ම ඇය හට
කරකාර බන්දන්ට පෙරාතුව

මටත් තිබුනේ මනමෙ කුමරුට
උගන්නන්නට හැමට පළමුව
ආදරේ කරන හැටි ළඳකට
අවි ශිල්ප දුනු ශිල්ප තරමට

යනවිට වන අරණ මැද බිහිසුනු
ගව් ගණන් දුරු මඟ ගෙවා ගෙන
යොවුනෙකු සමගින් නාඳුනන
නව යොවුන් තරුණියක තනි මඟ

ඇයගෙත් දෑස් යන්නැති ඉබේටම
තුරු බඳ වැළැඳි ලියවැල් වෙත
වැදි රජුත් දෑසින් කියන දේ ගැන
ඒත් මනමෙගෙ හිතේ තිබුනේ
රජ කිරුළ ගැනමයි අනාගත

වැද්දටත් බෑ දොසක් කීමට
ඔහු දනී මනමේ නොදත් දේ
දිවි පරදුකොට සටන් වැදුනේ
දත් නිසයි ගැහැනියක හිත ගැන

කාටවත් නොකියමි දොසක්.