නොදැන පෙම් කළද ඔහු සල්ලාල නිරින්දා
ප්‍රේමයෙන් ගෝත්‍රයක් රැවටූ නුඹයි ලාටරැටියා
නුඹේ සොඳුරු බස්තෙපුල් හදෙහි රැව්නැගෙන්නා
රැහෙන් පිටමං කෙරූ මං නුඹේ කුවණ්ණා

වරිගෙ හැරදා පෙම වැළඳගත් මං නොවේ ද්‍රෝහියා
සිහසුනේ හිඳුවා හදවතම පිදු මං නුඹේ බිරින්දා
චාටු බස් ළග දැවටී දැවටී නුඹටම පෙම පුදන්නා
රජහිසට දරුකිරුළ පැළැන්ඳූ මමයි ඒ කුවණ්ණා

පෙම නොකර මට සිහසුනට ලොබකළ රජින්දා
අභිෂේක අභියස ඔහුට රිසි නැති යකින්නා
ඒ වහසි බස්ලඟදි මැරි මැරී මං උපන්නා
නුඹට සාපදෙනු බැරි දෙවියනේ මං කුවණ්ණා