ඔබේ ඉඳුදුනු දෙබැම ප්‍රභාවෙන් දිදුලමිනි
සලා ඉඟ සුඟ ලලිත නෙතින් මල්සර විදිනි
වලා තිරපට මැදින් සසල රුව නෙත ගැටිනි
සබා ගැබ දෙදරවා තැලෙන අත්පුඩි ඇසිනි

සුවහසක් පිරිස් මැද දුනේ මට තනිකමක්
තැවුල් ළතැවුන් මැදින් ඇසිනි සංගීතයක්
සංකාවේ ගනදුරේ කිමද මේ හීනයක්
පිපාසය දුරලන්න දෙනු ළඳුනි මී විතක්

අමාවක ගනඳුරේ දිලේ තාරකාවක්
සඳ නැතත් තරු පිපී දිලි නිවෙන සිනාවක්
මදින් මද අඩඳුරේ මම දිටිමි කලාවක්
මුදු බඳේ දුවටුනිද සුදුම සුදු වලාවක්

වීනාව දූතකට තදව ඉඳ සෝකයෙන්
සංගීත රාව දෙයි තත් අතර වැද සිහින්
රත් ඇඟිලි මත් දෙතොල යවයි දස අත නුවන්
ඉතින් දුන් ඇති රැඟුම මගේ මේ බස් අසන්

කුමටද ඔබ ඔය හැටි වෙහෙසෙන්නේ
නැතිවද මා ළඟ ඇති බව දන්නේ
නුවන් දහක් මැද ඇයි තෙරපෙන්නේ
මගේ දෙනෙත් තුල ඔබ රඟ දෙන්නේ