ගංදබ්බයකු සේ සැරි සැරූ තුන් භවනයෙහි
අවසන සම්මුඛ විය මට මානස ගර්භයක්
සිතා එය පෙර සේ තවත් එක් මංගල ගර්භයක්
ගියා නොසිතා දෙවරක් ඉල්ලාගෙන වල්ලි අම්මාගෙන් මම වරයක්
හිරු කිරණ මව් කිරන මුසුවූ ආදරය පතා හැඬුවෙමි කෑ ගසා
නැත ඇසුනේ මා සප්ප හඬ මේ ගෝනි පඩංගුව හරහා
වේදනාව නැවතින අවසන මා මනෝකාය ගැලවින
නැත ඕනෑ නැත මට වරයක් යන්නට නැවත ඉපදෙන්නට මනු ගර්භයක