මුහුළු පුප් පිපී මල්මී වෑහෙයි සුගන්ධයෙන් බිඟු මත් වීලා.
බමා බමා යේ මුවරද සොයමින් බලන්න සකියනි රඟ ලීලා.
කළුකඳ ඵලමෙන් උදදිය නැලවෙන රණහස පා අඩ නෙත් දීලා.
වසඟ කරවමින් කැඳවාගන්නී කපුරුමලී බිඟු රවටාලා.

වෙන්පද තලයේ දලදර අවුළා කණදෝ එළියයි විසිරෙන්නේ.
හඬ නඟමින් එන ඉඳුසෙන් නාදය සියොළඟ ලොමුදැහැ ගන්වන්නේ.
නොබැඳුණු අන් හිත් පිට ඔපයට ලා මලිගිය මල සිත් රවටන්නේ.
කොහොළ හෙළිවෙතේ විසඹ කැඩූ වග පියඹව වෙනකෙකි කැඳවන්නේ.

තොසන් වඩන මදහස් ලීලා නෙතඟ බැලුම් ලා රවටන්නී
හපන්කමකියැයි තුමූම සිතලා ඇතුල් සිතේ නොම රඳවන්නී
වසන් කරවමින් ගිනිලියකැයි වග කුලවමියක සේ රඟදෙන්නී.
බලන්න මහතුනි බකවත හෙළිවෙයි ඉගිළෙන දා සුද පෙන්වන්නී.