වසංගතේ ආදා සිට නොමැත සිනා
පවන් පොදත් නොමිලේ දෙන කුළුණු ගුනා
ගහෙන් වැටුන මිනිහා ලෙව කෑව ගොනා
දෙතුන් වර නිවන් දැකුමට සදනු මෙනා

ගෙවාගත නොහැකි දන වුව පිළිගන්නේ
දිවා රෑ දෙකෙහි ජන හිත සුව දන්නේ
වවා ගෙන පළා කොල පමණයි කන්නේ
සුවාසූ සහස් දෙවි ඔබ රැක ගන්නේ

දැයේ පිනට වියත් දසුන් ලද අපට
බයේ සිඳු ගැලූවද අඳනය කුමට
ගියේ නම් දිනෙක ලෝ හැර කල පිනට
තියේ තුසිතයේ කාමරයක් ඔබට