විසි වයසේ පේරාදෙණි
පය තැබුවෝ
හැත්තැ දෙකේ කලා පීඨ
හිමි කරුවෝ
දශක පහක සුහද පැතුම්
ඉටු කෙරුවෝ
කලාගාර දෙසුමට ගියෙ
ලෙස සිසුවෝ

වියපත් වුවද සිත් සරසවි
සෙනෙහෙ පිරී
සිතුවිලි දිවගියා ජොලි දිවි
මතක පිරී
එකිනෙක වාරුවී සරසවි
බිම පීරී
හැත්තැ දෙකේ එකමුතුවේ
හද පීරී

ඈත දුරක හන්තානේ
කඳු සිකර
මතකය නැඟේ එහි ගතකල
රැය මිහිර
ගලහ මගේ සුන්දර දිවි
මතක් කර
හාදු වංගුවෙන් හැරුනා
සුසුම් බර

පිවිසෙමි ගරු සිතින් පේරා
පොත් ගුලට
හමුවී මතක කැඳවිය ගල්
කුළුණු යට
මනමේ නොමැති වල රඟ
තනිවුන කලට
සෙවණක් දුන්නු හිල්ඩා
පෙනුනා දුරට.....

දෙසුමට සවන් දෙන විලසින්
පෙළ ගැන්වී
සුපුරුදු සෙනෙහෙ හැඟුමෙන්
හැමදෙන රොක්වී
පේරා කලාගර
හැත්තැ දෙක මුසුවී
ගත කල දිනය මතකයෙ
හැමදා රැඳෙවී.........